top of page

Eridanus

Finding Inspiration in Every Turn

Afbeelding78.gif

Eridanus (rivier Eridanos, afkorting Eri) is een uitgebreid sterrenbeeld aan de zuidelijke hemel tussen rechte klimming 1u22m en 5u09m en declinatie 0° en −58°. Alleen de noordelijke helft van het sterrenbeeld is vanaf de breedte van de Benelux te zien.

Afbeelding79.png

sterrenbeeld eridanus door Johannes Hevelius 1687

Sterren

in volgorde van afnemende helderheid

  • Achernar (α, alpha Eridani)

  • Cursa (β, beta Eridani)

  • Zaurak (γ, gamma Eridani)

  • Acamar (θ, theta Eridani)

  • Rana (δ, delta Eridani)

  • Epsilon Eridani (ε) ligt op 10,5 lichtjaar en heeft minstens één planeet

  • Theemim (υ, upsilon Eridani)

  • Sceptrum (53 Eridani)

  • Azha (η, eta Eridani)

  • Beid (ο, omicron Eridani)

  • Angetenar (τ, tau Eridani)

  • Zibal (ζ, zeta Eridani)
     

Wat valt er te zien?

​

Afbeelding80.jpg

In dit sterrenbeeld vindt men het balkspiraalstelsel NGC 1337. Aan de beide zijden van de balk ontspringen de spiraalarmen.

Afbeelding81.jpg

Het dwerg sterrenstelsel NGC 1427A

Afbeelding82.png

Nevel NGC 1909 heksenkopnevel

Afbeelding83.jpg

De ster Epsilon Eridani ligt op 10,5 lichtjaar van de aarde en staat in de belangstelling omdat er minstens één planeet aanwezig is; mogelijk meer, waaronder een aardachtige.  Artist’s concept van Epsilon Eridani. Nasa, ESA, en G. Bacon (STScl)

Afbeelding84.jpg

De Eridanus Superholte (void)
In augustus 2007 is door Lawrence Rudnick en zijn collega’s van de universiteit van Minnesota in het sterrenbeeld Eridanus een reusachtige holte (void in het Engels) ontdekt met een diameter van één miljard lichtjaar (ca. 1/30 deel van het gehele waarneembare heelal). De holte is een nagenoeg leeg gebied zonder sterrenstelsels. Het werd ontdekt als een koude vlek in de kaart van de microgolfachtergrondstraling die werd gemaakt door de WMAP satelliet. Hoewel superholten heel normaal zijn, zijn ze nog nooit zo groot waargenomen. Indien het bestaan van deze holte wordt bevestigd, dan gooit het een bommetje onder de bestaande modellen van het ontstaan en de evolutie van het heelal: die kunnen superholten van dit formaat namelijk niet verklaren.

De Eridanus Superholte bevindt zich op ongeveer 6 tot 9 miljard lichtjaar van de Aarde.

Best Zichtbaar

Het sterrenbeeld komt nooit volledig boven onze horizon maar is gedeeltelijk zichtbaar van november tot maart.

bottom of page